Historia Pałacu Ławica

Ławica to XIX-wieczny pałacyk secesyjny wybudowany w stylu szwajcarskiej willi. Jest częścią pięknego, zabytkowego zespołu pałacowo-folwarcznego, którego historia sięga aż XVIII wieku. Pierwsze wzmianki o Pałacu Ławica pochodzą już z 1830 roku. W 1886 roku pałac ten został przebudowany na zlecenie ówczesnego właściciela – Rudolpha Schöllera, a data tego wydarzenia została uwieczniona w trójkątnym przyczółku ryzalitu, który znajdziemy do dziś na elewacji ogrodowej. Zgodnie ze źródłami, właścicielem Pałacu Ławica od 1905 roku był już Caesar Schöller, a posesja zamieszkiwana była głównie przez inspektorów i pełnomocników generalnych, którzy zarządzali folwarkiem.

Pałac Ławica – zabytkowa architektura

Ławica to eklektyczna budowla, w której bardzo wyraźne są cechy neorenesansowe i neobarokowe. Pałac murowany jest z kamienia i cegły, podtynkowany. Elewacje posesji ozdobione są częściowo dekoracyjnym boniowaniem pasowym, a ponadto zachowały się tutaj liczne ciekawe gzymsy i ozdobne obramowania okienne. Posesja jest podpiwniczona i zawiera dwie-trzy kondygnacje (zależnie od miejsca), które nakryte są czterospadowym dachem z ozdobnymi lukarnami.

Budynki składające się na zespół pałacowy ułożone są na planie prostokąta. W południowo-wschodnim narożniku budynku pałacowego znajduje się dwukondygnacyjny wykusz, natomiast w północno-wschodnim narożniku obiektu znajduje się charakterystyczna dla tej posesji pięcioboczna wieża.

Wnętrza Pałacu Ławica również zachwycają swoją wyjątkowością. Znajdują się tu oryginalne okna, zachowana stolarka drzwiowa, zachwycające sztukaterie sufitowe, a także godny uwagi, doskonale zachowany piec kaflowy w Sali Reprezentacyjnej, który podkreśla charakter tego wyjątkowego miejsca.